Çin Eğitimi

Eğitim Alanındaki Gelişme

Eğitim, Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasından bu yana hızla gelişmiştir. 1949'dan önce Çin halkının yüzde 80'i okuma yazma bilmiyordu ve kırsal kesimde bu rakam yüzde 95 veya üzerindeydi. Çin hükümeti, 40 yılı aşkın bir süre "Eğitim, sosyalist modernleşmeye hizmet etmeli ve ahlaki, zihinsel ve fiziksel olarak tam gelişmiş sosyalizmi inşa edecek kuşakların yetiştirilmesi iÇin üretken işgücü ile birleştirilmelidir" şeklindeki politikasına bağlı kalarak eğitimi yaygınlaştırmak ve geliştirmek iÇin büyük çaba harcamıştır. Yeni eğitim sistemleri ve kurumları, aşamalı olarak başarıyla oluşturulmuştur. 1995'e kadar bütün Çin'de her düzeyde 949,000 okul kurulmuştu ve bu okullara 223.968 milyon ögrenci kayıtlıydı. Bu rakamlar, 1949'dan bu yana okul sayısında yüzde 170, ögrenci sayısında da yüzde 770 artış olduğunu ortaya koymaktadır. 1949'da okula giden okul çağındaki çocukların sadece yüzde 20'si okula giderken, bu oran 1995'te yüzde 98.5'e ulaşmıştır. Okuma yazmayı hiç bilmeyenlerin veya çok az bilenlerin oranı da 1990'daki dördüncü ulusal nüfus sayımı sonuçlarına göre yaklaşık yüzde 15.88'e gerilemiştir.
Çin'deki eğitim sistemi dört bölümden oluşmaktadır: temel eğitim (okul öncesi eğitim, genel ilk ve orta eğitim), orta düzeyde mesleki eğitim, yüksek öğrenim ve yetişkin eğitimi. Günümüzde temel eğitim, mesleki eğitim, yetişkin eğitimi ve yüksek öğrenimin eşgüdümlü gelişme iÇinde yakından bağlantılı olduğu büyük ölçüde akılcı bir yapıya ve oldukça komple branşlara sahip bir eğitim sistemi ilk şeklini almıştır.

Okul Öncesi Eğitim

Okul öncesi eğitim, gerek resmi gerekse özel kuruluşlar tarafından verilmektedir. Devlete ait ana okulları, hükümetin her düzeydeki eğitim kuruluşları, halk örgütleri, işletme ve kurumlar; özel kreşler de kentsel bölgelerdeki mahalle komiteleri ve kırsal kesimdeki köylü komiteleri tarafından açılmaktadır. 1995'te 180,000'in üzerindeki kreşe 27.112 milyon çocuk gidiyordu.
Ana okulları, üç ile altı yaş arasındaki çocukları kabul etmektedir. Verilen öğretim çocuğun sınıfına göre değişmektedir. Yaş ve kişisel özeliklerdeki farklılıklar dikkate alınmakta, çocukların eğitimi buna göre gereksinim ve içerik açısından değişiklik göstermektedir. Oyunlar, beden eğitimi, dil, ortam tanımlama, resim, elişi, müzik, hesaplama ve günlük yaşamdaki dersler gibi çeşitli faaliyetler düzenlenmektedir.

İlk Ögretim

Genel olarak ilk ögretim, bir tam gün ilkokulda altı yıllık bir eğitimi kapsamaktadır. Müfredatta ahlaki karakter, Çince, matematik, genel bilgi, tarih, coğrafya, resim, müzik ve beden eğitimi bulunmaktadır. Daha iyi ilkokullarda dördüncü sınıftan itibaren yabancı dil eğitimi de verilmektedir.
Çin hükümeti, 1950'lerden bu yana zorunlu ilk öğretime yönelik bir politika izlemektedir. Kırsal bölgelerde yedi yaşın üzerindeki çocukların ilkokula gitmeleri gerektiği özellikle vurgulanmaktadır. Okul çağındaki çocukların okula gitmelerini kolaylaştırmak iÇin çeşitli yöntemler uygulanmıştır. Bunun sonucunda, kayıtlı öğrenci sayısı her yıl artmaktadır. Az nüfuslu bölgeler, dağınık nüfusa sahip ulusal azınlık bölgeleri, uzak dağlık ilçeler ve ormanlık ve kirlilik bölgelerde hizmet veren bir çok yatılı okul ve yarım günlük okul açılmıştır. Devletin Nisan 1986'da yürürlüğe giren "Zorunlu Eğitim Yasası", okul çağındaki çocuklar iÇin dokuz yıllık zorunlu eğitim sisteminin aşamalı olarak uygulanmasını öngörmekte ve devlet, toplum ve ailelelerin bunun uygulanmasını sağlamaları gerektiğini belirtmektedir. 1995'e kadar ülkenin bir çok bölgesinde ilk öğretim yaygınlaşmış ve ilkokul mezunlarının yüzde 90.8'e öğrenimlerine devam etmek üzere başka okullara kaydolmuşlardır.

Orta Öğretim

Orta öğretim, düzenli okul eğitimi ve orta düzeyde mesleki eğitim şeklinde verilmektedir. Düzenli orta eğitim kurumları her biri üçer yıllık orta okul ve liseden oluşmaktadır. Düzenli orta eğitim kurumlarında verilen dersler arasında Çince, matematik, yabancı dil, siyasal bilgiler, tarih, coğrafya, fizik, kimya, biyoloji, beden eğitimi, müzik, güzel sanatlar, psikoloji ve çalışma becerileri bulunmaktadır. Büyük ahlaki, zihinsel ve fiziksel gelişme gösteren öğrencilere ödüller verilmekte ve sınavsız yüksek öğrenim kurumlarına kabul edilmektedirler. 1995'te bütün ülkede 46,578,000 orta okul öğrencisi vardı. Ortaokul eğitimi, büyük ve orta büyüklükteki kentlerle ekonomik açıdan gelişmiş bölgelerde zorunlu-
dur. Ülkedeki 7,132,000 lise öğrencisi, yoğun rekabete konu olan üniversite giriş sınavlarına büyük bir gayretle hazırlanmaktadır. Orta düzeyde mesleki eğitim, özel orta, teknik ve mesleki müfredatla verilmektedir. Öğretim süresi iki veya üç yılla üç veya dört yıla kadar değişiklik göstermekte, tıp bilimi ve mühendislik gibi bazı özel konularda beş yıllık programlar uygulanmaktadır. Özel orta öğrenim okulları, orta düzeyde teknik ve idari personel, teknik okullarda genellikle orta düzeyde nitelikli işçi ve teknisyen yetiştirmektedir. Bu okullardan mezun olanlara devlet tarafından istihdam edilmektedir. Meslek okulları arasında meslek ve tarım okulları bulunmaktadır. Bunlar, temel düzeyde teknik ve idari personeli hazırlamakta, yerel düzeyde çeşitli alanlarda çalışacak işgücünü sağlamaktadır. En iyi öğrencilerin devlet tarafından istihdam edilmesine karşın bu okulların mezunları genel olarak kendileri iş bulmaktadırlar. Bunlar ayrıca yüksek öğrenim kurumlarına giriş sınavlarına katılabilmektedirler. Uzmanlaşmış orta öğretim okulları ve meslek okulları, mühendislik, tarım, ormancılık, tip, maliye ve ekonomi, eğitim, beden eğitimi, sanat, turizm, aşçılık, uygulamalı sanatlar, siyasal bilimler ve hukuk, katiplik, moda tasarımcılığı ve kozmetik alanlarında eğitim vermektedir. 1995'te orta düzeydeki meslek okullarında, teknik okullara giden 1,886,000 öğrenci dahil olmak üzere 10,091,000 öğrenci bulunuyordu, üst düzey orta eğitim kurumlarına kayıtlı öğrencilerin yüzde 56.8'ini oluşturan bu rakam, devletin orta öğretimin yapısının yeniden düzenlenmesi ve ıslah edilmesi iÇin koyduğu hedeflerin gerçekleştirildiğini göstermektedir.

Yüksek Öğrenim

Çin'de bugün hemen hemen bütün dalları kapsayan çeşitli düzeylere ve biçimlere sahip bir yüksek öğrenim sistemi uygulanmaktadır. 1995'te ülkedeki yüksek öğrenim kurumlarına 926,000 yeni öğrenci kaydolmuştur. Bu, 1952'deki rakamın 10.7 katını oluşturmaktadır. Ancak, bir çok genç insan, hala üniversiteye gitme imkanina sahip değildir. Gerçekte sadece yüzde dördü üniversiteye kabul edilmiştir. Açıkça görüldüğü şekilde yoğun bir rekabet bulunmaktadır.
Yüksek öğrenim kurumları arasında üniversiteler yanısıra bilim ve mühendislik, tarım, ormancılık, tıp, öğretmenlik, Çince, maliye ve ekonomi, siyasal bilgiler ve hukuk, beden eğitimi, güzel sanatlar ve etnik araştırmalar gibi alanlarda uzmanlaşan kurumlar ve yüksek okullar bulunmaktadır. 1979 ile 1995 arasındaki dönemde toplam fakülte ve daha kısa süreli yüksek okullardan mezun olanların sayısı, bundan önceki 30 yılda (1949-1978) mezun olanların sayısına göre 2.6 kat artarak 7,667,000'e ulaşmıştır. Çin'deki en tanınmış üniversiteler arasında Beijing üniversitesi, Ojnghua üniversitesi, Fudan üniversitesi, Nankai üniversitesi, Çin Bilim ve Teknoloji üniversitesi ve Nanjing üniversitesi bulunmaktadır, üniversitelerdeki lisans öğretimi süresi normal olarak dört yıl olmakla birlikte fen, mühendislik veya tıp dallarındaki öğrenim beş yıl sürmektedir. Mesleki eğitim veren fakültelerin çoğu üç yıllık, küçük bir bölümü de iki yıllıktır. 1950'lerin başında 215 farklı alanda eğitim verilirken 1960'ların başında bu sayı 627'ye yükselmiştir. 1980'lerden sonra sistem giderek yeniden düzenlenmiş ve ıslah edilmiştir. Maliye ve ekonomi ile ekonomi idaresi alanındaki dersler yanısıra elektronik teknolojisi, bilgisayar, enerji kaynakları, çevre, malzeme bilimi, biyolojik teknoloji, tibbi tedavi teknolojisi, hafif sanayi ve gıda ve yabancı dil gibi çok sayıda önem kazanan teknoloji, branşlar arası programlar ve öteki acil ihtiyaç duyulan alanlardaki dersler takviye edilmiştir. Üniversiteler ve fakülteler, adayları ulusal düzeyde birleştirilmiş giriş sınavları ile seçmektedirler. Öğrenciler, sınav sonuçları ve sağlık durumlarına göre belirli bir okula giriş hakkını kazanmakta, öğrencilerin kişisel tercihleri de dikkate alınmaktadır. Günümüzde, devlet hala ilke olarak tanımlanan sınırlar iÇinde üniversite mezunları iÇin iş bulunmasından sorumludur. Devlet, çalışma birimleri ve okulların işgücü arzı ve talebini koordine etmek ve üniversite mezunlarının istihdam edilmesi iÇin uygulanabilir planlar oluşturmak iÇin işbirliği yapmalarını öngören bir politika uygulamaktadır. Çalışma birimleri ve mezunların kendi başlarına istihdam planları yapmaları da genellikle rastlanılan bir durumdur.
Çin, bir sosyalist piyasa ekonomisi sistemi oluştururken, aynı zamanda yüksek öğrenim sistemindeki reform sürecini hızlandırmakta, hala makro düzeyde devlet tarafından bir genel plan çerçevesinde idare edilirken yüksek öğrenim kurumlarını topluma daha yakın hale getiren, okullara eğitimin idaresinde özerklik veren bir sistemi oluşturmak ve daha mükemmel hale getirmek iÇin gayret göstermektedir. Farklı biçimlerde finanse edilen çeşitlendirilmiş bir üniversite ve fakülte sistemi, aşamalı olarak oluşturulacaktır. Bazı okullar büyük ölçüde devlet tarafından finanse edilecek, ayrıca öğrenim ücretleri ve halk örgütleri tarafından toplanan veya özel bağışlarla sağlanan paralarla desteklenecektir. Öteki okullar ise bu yöntemi tersine çevirerek gelirlerini esasen öğrenim ücretleri ve halk örgütleri tarafından toplanan paralar ve özel bağışlar yoluyla sağlayacak, bunlara ilave olarak devlet yardımından yararlanacaklardır. Öteki bazı okullar ise yerel olarak idare edilecek ve kendi kendilerini finanse edecek veya yerel işletmeler veya kuruluşlar tarafından veya öteki ülkelerdeki kuruluşlarla işbirliği iÇinde finanse edilecek ve yönetileceklerdir. Bağış ve kredi sistemi, sürekli olarak iyileştirilecektir. Şu anda Çin, enerjisini 100 büyük üniversite ve çeşitli bölümlerden oluşan bir grubu, 21'inci yüzyılda dünyadaki en iyi üniversite ve bölümler arasına sokmaya yönelik "Proje 211 "in uygulanması üzerinde odaklaştırmaktadır.
Lisans üstü öğrenciler genellikle çalışmalarını yüksek öğrenim kurumları, Çin Bilimler Akademisi, Çin Sosyal Bilimler Akademisi ve öteki araştırma kuruluşlarında sürdürmektedirler. 1995'te bu kuruluşlarda 145,000 doktora öğrencisi bulunuyordu. Akademik derece sistemi 1979 yılından bu yana uygulanmaktadır. 1980'de Devlet Konseyi, "Akademik Derece Yönetmeliğini" yayınlamış ve çeşitli alanlardan tanınmış öğretim üyelerinden oluşan "Akademik Derece Komitesi"ni kurmuştur, üniversite diplomasi ile master ve doktorluk dereceleri, Devlet Konseyi tarafından yetkili kılınan okullar ve bilimsel araştırma kurumları tarafından verilmektedir.1981 ile 1995 arasında 286,000 öğrenci master, 20,000'in üzerinde öğrenci de doktorluk derecesi almıştır.
Çin, yabancı öğrencileri kabul ederken öğrenim iÇin yabancı ülkelere öğrenci göndermektedir. Çin, 1978-1995 arasında 250,000 binden fazla öğrenciyi öğrenim görmek üzere 100'ü aşkın ülke ve bölgeye göndermiştir. Bunların 80,000'den fazlası öğrenimlerini tamamladıktan sonra geri dönmüşler ve çeşitli alanlarda istihdam edilmişlerdir.
Çin'deki üniversitelerle ilgii detaylı bilgi almak için sitemizin Çin'de eğitim bölümünü ziyaret ediniz.

Yetişkin Eğitimi

Çin'de radyo ve TV üniversiteleri, işçi üniversiteleri, çiftçi üniversiteleri, açık üniversiteler, akşam üniversiteleri, hükümet görevlileri ve orta öğrenim ögretmenlerine işbaşı eğitim veren yüksek okullar, uzmanlaşmış orta öğrenim okulları, teknik okullar, okuma yazma sınıfları ve ilk öğrenim diploması veren sınıfflar yoluyla çok yoğun bir yetişkin eğitimi sistemi uygulanmaktadır. 1995'te bütün düzeylerdeki yetişkin eğitimi okullarına 66.816 milyon öğrenci devam ediyordu. Bunlar arasında yetişkin yüksek okullarına giden 2,570,000 kişi, yetişkin orta öğrenim okullarına giden 56.463 milyon kişi ve yetişkin ilkokullarına giden 7.783 milyon kişi bulunuyordu. Yetişkin eğitimi gören kişilerin amacı genellikle bilgilerini güncelleştirmek ve teknik becerilerini artırmaktır. Bir çok kişi, kendi eğitim düzeyini yükseltmeyi amaçlamaktadır.
Devlet, öğrencilerin bağımsız olarak öğrenim görmesini teşvik etmektedir. 1981'den bu yana hükümet, eğitimlerini kendi başlarına sürdüren kişiler iÇin bir yüksek okul düzeyinde sınav sistemini uygulamaktadır. Bu sınavın amacı, ülkenin nitelikli personel talebinin karşılanmasıdır. Sınav yazılı olarak yapılmakta ve düzenli tam gün okul gibi aynı standartlar uygulanmaktadır. Bir lisans veya mesleki eğitim okulu programını tamamlayan ve sınavı başarıyla geçenler, devlet sınav kuruluşu ve sınavı yapan üniversite veya yüksek okuldan, düzenli yüksek öğrenim kurumlarının verdiği diplomalara eşit statüye sahip bir diploma almaktadır.

TOP